Buiten staat de straat nog vol bedrijfsbusjes. Stratenmakers leggen de laatste hand aan parkeerplaatsen. Maar de deurbel doet het. Binnen is een fraaie keuken zichtbaar. De lichte woonkamer is echter nog helemaal leeg. Het gesprek vindt dan ook plaats op een bankje in een van de slaapkamers. Het is even improviseren voor Hans en Els van Lopik.
Feitelijk kamperen ze sinds november in hun gloednieuwe huis. De oplevering van de eerste tien nieuwe woningen in de Oostslootstraat en begin Koningstraat liep dit jaar keer op keer vertraging op. Heel vervelend natuurlijk, als jouw oude woning al overgedragen is. Maar bij het verschijnen van dit blad zijn de meubels gearriveerd en kan het echtpaar uit Zeewolde eindelijk van het huis een echt thuis maken in Den Helder.
Nou ja, eindelijk? Eigenlijk is de stad aan het Marsdiep al een beetje hun thuis. Want nog voordat ze goed en wel gesetteld waren, had Hans al een volkstuin op het complex aan de Texelstroomlaan, volgens zeggen het oudste volkstuincomplex in Den Helder. Zodat hij zich nu volop kan overgeven aan zijn hobby: tuinieren.
Tja, hoe komt een mens vanuit Flevoland in Den Helder terecht? ,,Via Funda’’, vertelt Els van Lopik. ,,We zagen dit project en het leek ons wel wat. Vlak bij de zee. Dat is voor mij belangrijk. En het is betaalbaar.’’ Lachend: ,,Ik kan wel in Castricum willen wonen, maar daar hebben we niet het Castricumgeld voor.’’ Via Coltof Makelaardij verwierf het stel een gloednieuwe woning in de Oostslootstraat, gebouwd in opdracht van Woningstichting/Helder Vastgoed BV.
Hun koopwoning in Zeewolde waren ze binnen tien dagen kwijt. Els en Hans hebben er zes jaar gewoond. ,,Niet met tegenzin, hoor’’, vertelt Els. ,,Maar we vonden het toch een beetje een benauwend dorp. Veel sociale controle’’, vult Hans aan.
Na Barendrecht en Zeewolde weerhield niets hen ervan om verder naar het noorden te trekken. Els: ,,We hebben geen familie of kinderen en we zijn beiden gepensioneerd, dus reisafstand is geen probleem.’’ Hans: ,,Als we naar Amsterdam willen deden we daar vanuit Zeewolde drie kwartier over. Nu een uurtje. Dus dat maakt niet zoveel verschil.’’
Hun nieuwe huis staat op een paar honderd meter van de zee. ,,Heerlijk, ik ga graag in zee zwemmen’’, vertelt Els. ,,En we zitten in de stad, vlak bij alle voorzieningen’’, noemt Hans een ander voordeel. Het echtpaar houdt van fietsen, wandelen en theater. Een bezoek aan De Kampanje staat dus zeker op het to do-lijstje.
Van het Zuid-Hollandse Barendrecht, via Zeewolde naar het puntje van Noord-Holland. Is dit de laatste stop voor het echtpaar? Els kijkt met een vrolijke blik naar Hans: ,,Wat komt hierna? Zweden?’’
Decennialang liep het inwonertal van Den Helder met soms honderden per jaar terug. De afgelopen jaren remt die daling sterk af. Het aantal inwoners lijkt te stabiliseren, vooral dankzij nieuwkomers. Dat is belangrijk om het voorzieningenniveau en het winkelbestand overeind te houden. De stad wordt steeds aantrekkelijker voor mensen vanuit andere delen van ons land. Makelaars melden regelmatig woningen te verkopen aan ‘buitenpoorters’. Dat blijkt ook bij het project Koningsplein/Koningsdriehoek van Woningstichting/Helder Vastgoed. Van de veertien woningen zijn er vier verkocht aan mensen van buiten Den Helder, waaronder uit Canada en Italië.
